557. หลวงปู่ทองทิพย์ พุทธปัญโญ
ภาค ๕...คำสอนหลวงปู่...
ภาค ๕...คำสอนหลวงปู่...
+ ผู้ได้พบเจอหลวงปู่เทพโลกอุดร +
- “ใครที่ได้พบเจอหลวงปู่เทพโลกอุดรนั้น ถือว่าเป็นผู้มีบุญมาก เพราะท่านอยู่เหนือโลก อยู่นอกเหนือความแก่ ความตาย จะสามารถแปลงเป็นอะไรก็ได้ จะแปลงเป็นหนุ่ม เป็นแก่ เป็นเด็ก หรือเป็นแมลงอะไรก็ได้ หรือจะไปไหนก็ได้”
+ มนุษย์กายสิทธิ์ +
- “คนเรานั้น มีที่โดดขึ้น โดดลง สวรรค์..โดยบ่อต้องใช้ร่ม (ไปด้วยกายเนื้อ) มีไม่น้อย ที่ยังมีชีวิตเป็นๆ อยู่เนี่ยนะ แต่เขาเหล่านั้นมีนิสัยไม่ยุ่งเกี่ยวกับนิสัยมนุษย์ คือไม่ข้องอยู่ในโลกธรรม ๘ ให้ลูกทำดีเข้าไว้นะ ทาน ศีล ภาวนา เป็นคนดีอย่างนั้นเนี่ยหนา ถึงจะเรียกว่าเป็นมนุษย์ผู้กายสิทธิ์ มนุษย์ที่ศักดิ์สิทธิ์”
+ การขุดให้ถึง-การเดินให้สุด
- ..” เอาทานศีลภาวนาและประพฤติ รักษาพรหมจรรย์ของเราให้ไพบูลย์ จะทำให้จิตของเราสำเร็จอักษร สร้างกรรมฐานให้แก่กล้า จะได้รับมรรคผลโดยเร็ว อาจจะได้ตรัสรู้ เพื่อสืบสายศากยะบุตรหรือประวัติศาสตร์ของมหาบุรุษ ผู้ฉลาดรอบรู้ เป็นนักปราชญ์ชั้นเยี่ยม เหมือนที่ว่าขุดบ่อ มันจะออกน้ำ ถ้าไม่ถึงกำหนดมันก็น้ำไม่ออก เดินไม่สุด คือเดินน้อยๆ ถ้าเดินไม่หยุดยั้งฉันใด คือปราชญ์ผู้ฉลาด จะเดินให้สุด ทานดี ศีลดี ภาวนาดี
+..๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์..ที่สั้นที่สุด..
- ในอดีตกาล ในโอกาสทำบุญใหญ่ ณ พระธาตุพนม ได้มีการจัดการแข่งขัน โดยให้พระภิกษุสงฆ์ สามเณร เทศน์คำสอนในพระไตรปิฎกทั้ง ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ ว่าใครที่เทศน์ใช้เวลาได้สั้นที่สุดเป็นผู้ชนะ ทุกองค์ต่างย่นย่อให้สั้นมาเรื่อยๆ..สุดท้าย มีสามเณร เดินขึ้นแท่นธรรมมาสน์ สามเณรจึงเริ่มเทศน์ว่า “ อด ! เอวัง ด้วยประการละฉะนี้ ” แล้วเดินลงมา ผู้ที่ชนะคือสามเณรรูปนั้น ...(สามเฌรรูปนั้น..คือ...) ..อด .ภาษาอีสาณ.คือ.. อดทน..
+.โบกมือไล่ฝน..
- ในครั้งที่หลวงปู่เดินทางไปพำนักในป่ากับคณะลูกศิษย์ และโยมอุปัฏฐาก มีภาชนะ อุปกรณ์ที่เตรียมไป ขณะเดินทางเริ่มเห็นเค้าเมฆฝนก้อนใหญ่ ดำครึ้ม สักพักลูกศิษย์สังเกตเห็นหลวงปู่แหงนหน้ามองไปทางกลุ่มเมฆฝนก้อนนั้น แล้วโบกมือไกวๆ จากนั้น กลุ่มเมฆฝนนั้นก็เคลื่อนที่ไปทางอื่นตามมือที่หลวงปู่โบกไปจริงๆ เหมือนสั่งได้
+ ปู่พระอินทร์นำยาทิพย์มาให้ +
- ในครั้งที่หลวงปู่ทองทิพย์เคยรับกรรม ที่ท่านเคยตาบอด ท่านก็ไม่ได้ไปหาหมอที่ไหน ก็อยู่แต่ในกุฏิ แต่ท่านก็รู้ได้หมดชัดเจน ว่าใครไปใครมา รู้ทุกเรื่องได้เหมือนตอนที่ตาไม่บอด
- ส่วนอุบาสกคนหนึ่ง เป็นศิษย์ผู้ปฏิบัติธรรม ได้ไปนิมิตฝันเห็นชีปะขาวท่านหนึ่ง นำเอายาเป็นแท่งมาให้ บอกว่าให้เอายานี้ไปฝนและให้หลวงปู่ฉัน อุบาสกก็รับไว้ จนเมื่อตื่นขึ้นก็พบว่ามียาแท่งนั้นในมือ จึงดีใจคิดว่าคงเป็นพระอินทร์นำยามาให้
- จากนั้นจึงทำตามที่ชีปะขาวบอกในฝัน คือนำยาแท่งนั้นไปฝนแล้วผสมน้ำเป็นยา ให้หลวงปู่ฉัน จากนั้นระยะหนึ่ง ปรากฏว่าอาการตาบอดของหลวงปู่ที่เคยเป็น ก็หายไปเป็นปลิดทิ้ง ยาแท่งนั้นเมื่อใช้งานเสร็จแล้ว จู่ๆ ก็หายไปหาไม่พบอีกเลย
+..ธรรมโพธิสัตว์+
- บุคคลที่ถึงธรรมนี้ของพระโพธิสัตว์นั้น ท่านจัดว่าเป็นปรมัตถะปารมี หลังจากนั้นก็เทวดา หรือพระอินทร์เชิญขึ้นไปเบื้องบนสวรรค์มอบราชสมบัติให้ เสวยราชสมบัติอยู่เมืองดาวดึงส์ ได้ ๗ วันเท่านั้น เพราะว่า เพราะเมืองสวรรค์ ของสวรรค์เป็นของทิพย์
- ตัวเราที่สร้างกุศล มีรักษาศีลบารมีเพื่อปรารถนาเป็นพระพุทธเจ้า จนกว่าเราจะได้รับพระพยากรณ์ รีบๆ ทำไป เมื่อ ชาตินี้หมดชาตินี้ ก็ไปชาติหน้าไป ทำอย่างนี้แหละที่ไม่ถอย เอาสังขารบูชาพระรัตนตรัยไปเลย ไม่ใช่ว่าปรารถนาแล้วโอ๊ย ! ไม่ค่อยเอา ... อีกอย่างหนึ่ง ที่ยังไม่ได้รับพระพยากรณ์ ไม่ย่อท้อ จนกว่าว่าเราจะ เห็นหน้าองค์พระพุทธเจ้า ค่อยเป็นปรมัตถะปารมี
+ ธรรม กรรมฐาน +
- ....กรรมฐานต้องเบื่อ ถ้าไม่เบื่อไม่ใช่กรรมฐาน
- ....ตัดความโลภ จะเป็นผู้มีลาภ
- ....ตัดความโกรธ..จะเป็นผู้มีศีล
- ....ตัดความหลง จะเป็นผู้มีปัญญา
- ....ข้ามไฟสามกอง ยิงนกหกตัวก็จบ"
- ....ไฟสามกองคืออะไร ก็คือไฟโกรธ ไฟโลภ ไฟหลง
- ....ยิงนกหกตัว ก็คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ยิงให้มัน ตายจากกิเลส
..* (ทีแรก..ตั้งใจ.จะเขียนเพียง ๕ ภาค...ไม่พอนะ...น่าจะถึงภาค ๘.)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น