วันพฤหัสบดีที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2560

702...ใช้อภิญญา .. ใช้กรรม (ภาค ๒)

ในภาพอาจจะมี เมฆ และ ท้องฟ้า

702...ใช้อภิญญา .. ใช้กรรม (ภาค ๒)
...ต่อจากภาคแรกเลยนะ.
.....ข้าพเจ้ากำลังเล่าเรื่องราว ของหลวงปู่อุก วัดโป่งโรงเซน จันทบุรี ผู้เป็นครูอาจารย์ เป็นพ่อทางธรรมของ”เตี่ย”(บิดา)ข้าพเจ้า..เพราะเตี่ยเป็นเด็กวัดนอนหน้ากุฏิหลวงปู่อุก..และข้าพเจ้าได้รับฟังเรื่องราว.ของหลวงปู่อุก..ผ่านทางเตี่ย..ทางคนแก่ในยุคนั้น..ว่าพระสมัยก่อนใช้ฤทธิ์อภิญญากันอย่างไร?..
#...วันนี้จะขอเล่า.ถึงตอนการประลองอภิญญาของพระอภิญญาในสมัยก่อน....มีวันนึง..หลวงปู่อุก บอกเตี่ยข้าพเจ้าว่า..ไปเที่ยวป่ากัน..”มึงเตรียมสำรับอาหารไป ๓ ชุด”..เตี่ยถามว่า. ”พ่ออุก..ทำไมต้องเตรียม๓ ชุด ก็ พ่ออุกไปคนเดียว ส่วนผมก็กินข้าวก้นบาตร”..เสียงหลวงปู่ดัง”เออน่า.มึงไม่ต้องถาม..บอกให้เตรียมก็เตรียมไป”.....
@......แล้วหลวงปู่อุก พร้อม เตี่ยข้าพเจ้า เดินทางไปในปใหญ่..รอยต่อประเทศเขมร..เดินไปแต่เช้า....พอไปถึงป่าที่หนาทึบ...หลวงปู่อุกบอกเตี่ยว่า.”มึงจัดสำรับรอไว้”..เตี่ยจึงจัดสำรับกับข้าว แบ่ง เป็น ๓ ชุด พอจัดเสร็จ..นั่งรอสักพัก..เตี่ย เห็นไม่รู้พระมาจากไหน โผล่มาจากต้นไม้ฝั่งนี้องค์หนึ่ง โผล่จากฝั่งโน้นอีกองค์หนึ่ง..และพระสงฆ์ทั้ง๓องค์ ก็นั่งฉันอาหารร่วมกัน....หลังฉันอาหารเสร็จสักพัก...ทีนี้พระองค์เดินออกไป กลายเป็นงูใหญ่..พระอีกองค์หนึ่ง เดินออกไปกลายเป็นเหยี่ยวตัวใหญ่บินมาสู้กับงู..สักพัก..กลายร่างมาเป็นพระเหมือนเดิม...ทีนี้อีกองค์หนึ่ง..โยนผ้าออกไปกลายเป็นสัตว์ต่างๆ..อีกองค์ก็โยนของกลายเป็นสัตว์มาแก้..เล่นอยู่อย่างนี้.
$......ส่วนหลวงปู่อุก..นั่งยิ้มเฉยๆ..พอพระ๒องค์หยุดเล่น...หลวงปู่อุกพูดยิ้มๆกับเตี่ยว่า”กูไม่มีอะไรเล่นให้มึงดูหรอก..เอางี้มึงอยากได้ของอะไร บอกมา?..เตี่ยพูดว่า”แล้วแต่ท่านพ่ออุก” เอางี้..มึงรอสักพัก..แล้วหลวงปู่อุกก็เดินหายไปในราวป่า..สักพักเดินออกมา...หยิบของในบาตรออกมา.ให้เตี่ย....มันเป็นขนมโรตีร้อนๆ..๒-๓ ชิ้น และมีมีดโกนจากประเทศฝรั่งเศสยี่ห้อ.....ปู่อุกบอกว่า..”มึงอยากได้มีดโกนไม่ใช่เรอะ”..แล้วทั้งหมดก็แยกย้ายจากกัน..เดินกลับวัด..
***....ต่อมาอีก ๗ วัน..หลวงปู่อุกก็ไปที่ราวป่าตรงนั้นอีก....ไปหลายวัน..จึงกลับมา..พอเตี่ยถามว่า..”ทำไม พ่ออุกไปนาน” หลวงปู่อุกบอกว่า
***.”.การใช้อภิญญา ย่นระยะทาง มันเป็นการฝืนกฏแห่งกรรมแบบหนึ่ง..จึงต้องมาเดินใช้คืน....เราต้องเคารพกฏแห่งกรรมด้วย..”
##...........มีเหตุการณ์หนึ่งที่ มีกลุ่ม”ลาวพวน” พวกเลี้ยงช้าง ได้พาฝูงช้างประมาณ ๗ ตัว มาปล่อยไว้ตรงสนามหญ้า บริเวณวัด ทีนี้ช้างเหล่านี้ มันก็เอาลำตัวมาไถเสาศาลาวัด จนศาลาสั่นไปหมด..ปู่อุกบอกให้เตี่ยไปบอก”ลาวพวน”ว่า”ให้เอาช้างออกไป”..แต่ลาวพวนไม่สนใจ พวกนี้เขามีวิชชา บอกกลับว่า”ให้ไปบอกหลวงพ่อ..ว่าให้มาเอาช้างออกไปเอง”..ทีนี้พอปู่อุกรู้จึงพูดว่า..ไอ้พวกอยากลองวิชชา..เดี๋ยวได้เห็นดีกัน” ปู่อุกให้.เตี่ย.ไปหากะลา มา 7 ใบ..แล้วแกก็เข้าไปในกุฏิ.. พอตอนเย็น..ได้ยินเสียงดังโหวกจาก”ลาวพวน”ว่า.”ใครๆ..ขโมยฝูงช้างกูไป..” ต่างตะโกนและเดินตามหาไปทั่ว.
.$$$.....หลวงปู่อุกนั่งยิ้มบนกุฏิ จนเริ่มมืด ก็หาไม่พบ..จนเริ่มนั่งร้องไห้.. คนแถวนั้นเห็นรู้ข่าว จึงบอกว่า..ลองไปหาท่านพ่ออุกสิ..ให้ท่านช่วย..พวกลาวพวน...อิดออดสักพักก็เดินไปกราบหลวงปู่อุก ร้องไห้ พูดว่า”..มันไม่ใช่ฝูงช้างของกระผม..ผมรับจ้างเค้ามา..ถ้าฝูงช้างหาย.ผมต้องรับใช้.แล้วลูกเมียผมจะอยู่กันยังไง..หลวงพ่อช่วยผมที..ผมกราบขอขมาหลวงพ่อด้วยครับ”..หลวงปู่เลยสอนว่า”.พอมีวิชชาก็อวดดี..ทีหลังมึงอย่าไปเบ่งกับใคร ให้ทำตัวอ่อนน้อม”
+++.... แล้วพูดต่อว่า” เอางี้ ช้างไม่ได้หายไปไหนหรอก..มึงเดินลงไปที่สนามหญ้า..มึงจะเห็นกะลา ๗ ใบ..ให้มึงหงายออก..ช้างมึงมันอยู่ในนั้น”..เจ้าลาวพวนรีบลงไปเปิดกะลา..พอเปิดออกมา..เห็นช้างที่หายไปกำลังยืนกินหญ้าอยู่ .. ๑ กะลา /ช้าง๑เชือก..จึงมากราบลาหลวงปู่จูงช้างกลับออกไป
+*+*...ยังไงดี....จะต่อภาค๓หรือไม่..มันมีเรื่องราวอีกมาก ที่ข้าพเจ้าอยากให้ผู้อ่านได้ฟัง เรื่องราวนี้อยู่ในใจข้าพเจ้ามานานแล้ว ..เพราะในสมัยนี้ หายากนะ ผู้มีอภิญญาแบบนั้น..เป็นของจริง ..และเพื่อเป็นกำลังใจแก่ผู้ปฏิบัติที่มีจริตแนวอภิญญา ได้มีความมุ่งมั่นพัฒนาตน เผื่อในอนาคตเมื่อเกิดภัยพิบัติ..กลุ่มอภิญญาเหล่านี้ จะช่วยผู้คนได้มากตามกำลังอภิญญาบารมี

1 ความคิดเห็น:

  1. เจริญพรคุณโยม
    อาตมาบวชเป็นพระภิกษุ จำพรรษาอยู่ที่วัดโป่งโรงเซ็น และกำลังเขียนประวัติวัดโป่งโรงเซ็นและประวัติหลวงปู่อุก จึงอยากจะติดต่อเรียนเชิญคุณโยมมาพุดคุยเล่าเรื่องที่คุณโยมทราบให้อาตมาฟัง เพื่อจะได้เรียบเรียงไว้ให้คนรุ่นหลังได้ศึกษาและทราบประวัติของวัด อาตมาชื่อ พระวิชิต ทินนฺวโร นามสกุลโปลิตะ (พระบุ้ง) เบอร์มือถือ ๐๙๘๗๙๕๙๑๐๒ Email: navy23thailand@gmail.com

    ตอบลบ