วันเสาร์ที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2560

655..ศรัทธาครูอาจารย์..อย่ายอมขาดทุน

ไม่มีข้อความกำกับภาพอัตโนมัติ

655..ศรัทธาครูอาจารย์..อย่ายอมขาดทุน ?
  • ...การที่เรามีความศรัทธาอาจารย์องค์ไหนมาก เพราะความเกี่ยวพันที่พบเจอ ผูกพันมาหลายชาติ พอมาเจอในชาตินี้ จึงนับถือศรัทธา อยากอยู่ใกล้ ฟังธรรมจากท่านแล้ว เกิดปิติ เข้าใจได้ง่าย..มีความอุ่นใจ..เหมือนมีที่พึ่งในใจ..เป็นกุศลจิต สิ่งดีงาม เป็น”สังฆานุสสติ”
  • ..เมื่อเรามีคุรุธรรม 4 ...*มีครูดี - ฟังคำครู - ตรองตามคำครู - ทำตามคำครู ..มรรคผลนิพพานย่อมอยู่ไม่ไกล ...เมื่อเรานำศรัทธาอาจารย์ และ บากบั่น ตั้งมั่น ตั้งใจ มีปัญญาใคร่ครวญ ในธรรมที่ท่านสอน ย่อมพาเราเข้าสู่มรรคผลได้ง่าย..ศรัทธามันจะเปิดประตูจิต..ให้เราเดินบนเส้นทางมรรค
  • #...ทีนี้ เราผู้ยังมีกิเลส ยังมีจิตที่หยาบอยู่ จึงมีบ้างที่เอาความศรัทธา ยกครูอาจารย์สูงสุด บารมีมากสุด จนมาตัดสินเปรียบเทียบกับองค์อื่นๆ บางท่านศรัทธามาก จนถึงตะโกนบอกว่า..”ข้า.เป็นลูกศิษย์..ของหลวงปู่ หลวงพ่อ..องค์นี้..”..ไม่ผิดหรอกที่วางใจเช่นนั้น..แท้จริงแล้วทุกคำสอนของหลวงปู่ครูอาจารย์ทุกๆองค์ ล้วนสอนเหมือนกันหมด..สอนในไตรสิกขา ให้ละวางอัตตา วางตัวตน..และให้ยึดคำสอนพระพุทธเจ้าเป็นหลัก อย่ามายึดท่านล่ะ....
  • **..เพราะศรัทธาในครูมาก ถึงขั้น" ติดครูอาจารย์" จนทำให้เรามองข้ามครูอาจารย์ท่านอื่น นึกแบ่งบารมีอาจารย์ ว่า “ ครูของฉันบารมีมากสุด..ฉันนับถือมากที่สุด...องค์อื่นฉันเฉยๆ”...ถ้านึกเพียงเท่านี้..ยังมิเป็นไรหรอก...แต่ถ้าจิตมันคิดปรุงต่อไปว่า..”หลวงปู่ หลวงพ่อองค์นั้น บารมีน้อย สู้ครูของฉันไม่ได้หรอก..นั่น..เป็นการ ติเตียน เปรียบเทียบ แบ่งระดับบารมี..บางคนถึงขนาดพูดว่า..ถ้าไม่ใช่พระที่มีบารมีมากๆแล้ว..ฉันไม่อยากทำบุญด้วยหรอก..ทีนี้..ถ้าโชคร้ายไปเจอ พระที่เป็นอริยะเล่า.. เราจะก้าวเข้าสู่การปรามาสพระรัตนตรัยโดยไม่รู้ตัว..สะสมมิจฉาทิฏฐิเพิ่มขึ้น...

  • --#...การปรามาส คือการติเตียน และ ลบหลู่ในพระรัตนตรัย เกิดจากอกุศลจิต ที่เป็นจิตที่ไม่ดี และลบหลู่ ติเตียน ในพระพุทธเจ้า พระธรรมที่ พระสงฆ์/คฤหัสถ์ อริยะ ..พระพุทธเจ้าเหมือนพ่อ พระธรรมเหมือนแม่ พระสงฆ์เหมือนลูก ..ล้วนเป็นเนื้อเดียวกัน..เนื้อแห่งความบริสุทธิ์..
  • ..***..แม้ติเตียน เพ่งโทษ.องค์คุณใดองค์หนึ่ง ย่อมก้าวล่วงทั้งสาม..โดยอัตโนมัติ..กรรมจึงรุนแรง ตัดรอน ขวางกั้นมรรคผลนิพพานให้เนิ่นช้ายาวไกล.เกิดหายนะ๑๐
  • คือ...จะยังไม่บรรลุธรรมที่ยังไม่บรรลุ- ทำให้.ฌาณ สมาธิ จะเสื่อมทันที –สัทธรรมไม่ผ่องแผ้ว - เป็นผู้หลงคิดว่าตนเป็นผู้บรรลุสัทธรรม- ไม่ยินดีพรหมจรรย์ - เป็นภิกษุต้องอาบัติเศร้าหมอง-ย่อมถูกโรคเบียดเบียนอย่างหนัก –มีความเป็นบ้ามีจิตฟุ้งซ่าน- ตายอย่างขาดสติ -ตายย่อมเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก.....
  • $..เราจึงต้องขอขมาพระรัตนตรัยบ่อยๆ ทุกวันยิ่งดี..อย่าให้อะไรมาขวางกั้นมรรคผลนิพพาน..อย่ายอมขาดทุน..เพราะความศรัทธาที่มีอัตตาสูง.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น