ไร้ความรับผิดชอบต่อตัวเอง
- เรามี "ทุกตัวตน" น่ะละ ทุกปาง ทุกประเภท แต่ถ้าเรายึดติดแต่ว่าเราคือพระ เราคือพุทธะ เราคือโพธิสัตว์
- เมื่อนั้น เราได้ละเลยตัวตนด้านมืด ตัวตนในปางอื่นๆ ของเรา ที่เราได้แบ่งภาคไว้
- นั่นคือ "ไร้ความรับผิดชอบต่อการแบ่งภาคของตัวเอง"
- ตัวตนที่เป็นมาร เราไม่มีหรือ?
- ตัวตนที่เป็นปีศาจเราไม่มีหรือ?
- มีกันทั้งนั้นแหละ แต่ถ้ามามั่ว นั่งเมค นั่งเก๊ก นั่งแอ๊บ ให้เป็น "คนดี" อยู่
- เพื่อให้คนมานับถือศรัทธา กราบไหว้ ก็เรียกว่า "ไร้ความรับผิดชอบต่อตัวเอง"
- ตัวตนหลากหลายมิติของเราเอง มนุษย์ที่มีทุกอย่างในตัว ด้านขาว ด้านดำ ด้านมืด ด้านสว่าง ฯลฯ
- เมื่อใดที่เราปฏิเสธด้านไม่ดีของเราเอง แล้วใครเล่า? จะยอมรับเรา ที่เป็นเราอย่างแท้จริงในทุกๆ ด้านได้?
- ในเมื่อแม้แต่เราเองยัง "ปฏิเสธตัวตนด้านมืดของตัวเองเลย" จริงไหมครับ?
- ทำไมพระจี้กง "ซดเหล้าโชว์" ?
- แล้วเรื่องอะไรต้องปกปิดละครับ?
- พระจี้กงที่ไม่กล้ากินเหล้าก็คือ "จี้กงปลอม" ขนาดเหล้ายังกล้ากิน ทำไม กรรมไม่ดีอื่นๆ จะไม่กล้าทำอย่างเปิดเผยละครับ?
- แน่นอน ถ้าเป็นพระจี้กงแล้วละก็ กรรมไม่ดี ท่านทำได้ เพราะท่านทำอย่างมีสติ
- จึงมีกรรมน้อย และเคลียร์ได้หมดไม่ยาก เช่น กินเหล้า ก็กินแต่พอดี ไม่มากเกินไป เมาแล้วก็ไม่ได้ขาดสติ ไม่ได้ทำร้ายใคร ไม่ได้ทำอะไรผิด
- ที่สำคัญ การที่เรากล้าหาญที่จะ "เรียนรู้ด้านมืด" และกล้าที่จะเรียนรู้ที่จะทำกรรมเลว ทำอย่างไร?
- กินเหล้า กินอย่างไร? ไม่ใช่ หนีหรือปฏิเสธที่จะเรียนรู้ด้านมืดของตัวเอง ไม่กล้าที่จะเรียนรู้การทำกรรมของตัวเอง
- ต้องเมค ต้องเฟค ให้ตัวเองมีแต่ด้านดีอย่างเดียว เพราะกลัวว่าคนอื่นเห็นเข้า เขาจะไม่มาศรัทธา ไม่มาเชื่อถือตัวเอง
- แบบนั้นละก็ ไม่หลุดพ้นจาก "สรรเสริญ นินทา" (โลกธรรมแปด) ยังติดข้องอยู่กับการยอมรับของสังคม กลัวคนเขาจะไม่สรรเสริญศรัทธาเรา ยังไงละครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น