พระโอวาทพระอนุตตรธรรมมารดา
- เร่งรีบออกประกาศแพร่ธรรมแทนฟ้า
- ออกฉุดช่วยเวไนย ปลุกผู้ที่ยังหลงหลง
- อยู่ให้ตื่น แม่อยู่บนแดนนิพพาน
- คิดอยากให้พุทธบุตร ชาย หญิง รีบกลับบ้านเดิมเร็วที่สุด
- แม่ร้อนรุ่มร้อนรนเหมือนถูกไฟสุมไม่เป็นสุข เป็นห่วงพุทธบุตรหลงลืมต้นราก
- ลืมจิตเดิมแท้ของตัวเอง ไม่รับรู้ถึงความห่วงใยของแม่
- ไม่ยอมฟังคำเตือน
- นำจดหมายแม่เขียนมาให้ ทิ้งไปไม่ยอมดูไม่ยอมอ่าน
- คนที่ดื้อดึง ดื้อด้านหัวแข็งไม่ กระตือรือร้น คนที่ยึดติดยังไม่เข้าใจ
- เป็นคนสุดที่จะช่วยได้ แม่ได้ทุ่มเทหมดทุกอย่าง และทุกวิถีทาง
- แม่จากนิพพานลงสู่โลกโลกีย์เพื่อที่จะ
- โปรดงานฉุดช่วยสามโลกครั้งสำคัญนี้
- เป็นสิ่งที่ยากยิ่งที่จะฉุดช่วย
- ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี
- แม้กระทั่งบัญชาเหล่าเทพพรหม
- พระพุทธะพระโพธิสัตว์ ต่างลงร่วม
- ช่วยงานนี้ทั้งสิ้น ต่างลงจุติในโลกมนุษย์
- แต่ละพระองค์ได้ทุ่มเททุกวิถีทาง
- แต่ยังไม่เห็นผล แม่ได้ส่งสาส์นมาบอกกล่าว ทุกสิ่งกลายเป็นไร้ประโยชน์ทั้งสิ้น
- ยิ่งทำให้แม่เกิดความทุกข์ความเจ็บปวด
- อดไม่ไหวที่จะปล่อยเสียงร้องออกมา
- คิดไปคิดมายิ่งทำให้น้ำตาแม่หลั่งริน
- ดั่งสายฝนจากฟากฟ้า
- ยิ่งทำให้หมดหนทางคิดที่จะช่วย
- คิดๆดู พอกันที ปล่อยไปเถอะ
- โปรดให้อนุตตรธรรมหยุดการฉุดช่วย
- หยุดแล้วที่จะฉุดช่วยเวไนยในโลกนี้
- ปล่อยให้เป็นไปตามบุญตามกรรมเถอะ
- แต่แล้วก็ไม่อาจทำใจทอดทิ้งพุทธบุตรไปได้ น้ำตาแห่งความปวดร้าว
- ยิ่งเพิ่มทวีคูณ แม่จึงได้ประทานพระโอวาทสิบบัญญัติ
- อนุตตรธรรมมารดาลงมาเตือนอีก
- การทำหมื่นพันความดี ความมีกตัญญู
- เป็นการทำความดีอันดับหนึ่ง
- หากเป็นคนไม่มีความกตัญญูเลย
- แล้วจะได้ชื่อว่าเป็น วีรบุรุษของการบำเพ็ญธรรมได้อย่างไร
- แม่จึงหวังพุทธบุตรทุกคน อย่าได้ขาดความกตัญญูกับแม่เป๊นอันขาด หากเชื่อและทำตามที่แม่ได้สั่ง
- กำชับ กำชาไว้ เป็นความจริงที่ว่า
- หากมีความเชื่อและรับไปปฎิบัติตาม
- จึงจะเป็นคนที่ฉลาดและมีปัญญา
- หากเป็นคนที่มีความกตัญญูจริง
- ทำไมจึงต้องให้แม่ พยายามตักเตือนให้สติอยู่ตลอดเวลา.
- ,感谢天恩师德。
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น