วันอังคารที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2560

เราค้นหาสัจธรรมใด


ในภาพอาจจะมี 1 คน

เราค้นหาสัจธรรมใด?
  • สัจธรรมมีเยอะแยะมากมายครับ เช่น นิพพาน, โมกษะ, ชีวิตนิรันดร์, พระเจ้า ฯลฯ ทว่า แท้แล้วเราไม่ได้เกิดมาเพื่อค้นหาสัจธรรมหนึ่งใดอย่างแท้จริง หมายความว่าอย่างไร? หมายความว่าต่อให้เราไม่ค้นหาสัจธรรมเหล่านั้น มันก็เป็นความจริงเช่นนั้นเองอยู่วันยังค่ำ ไม่ว่าเราจะรู้หรือไม่รู้ก็ตาม เช่น ถ้าเราได้รับชีวิตนิรันดร์แต่เราไม่รู้ว่ามันคืออะไร? ถามว่าความไม่รู้ของเราทำให้เราไม่ได้รับสิ่งนี้ไหม? คำตอบคือ ไม่ ตรงข้าม คนที่รู้ว่าชีวิตนิรันดร์คืออะไร? เขาจะได้รับมันหรือเปล่าด้วยอาศัยการรู้นั้น? คำตอบก็คือ ไม่ มันไม่ได้มาจากการรู้หรือไม่รู้หรอก ความจริงก็เป็นความจริงอยู่เช่นนั้นเอง ไม่ว่าเราจะไปรู้หรือไม่รู้มันก็ตาม รู้นั้นก็ไม่สู้ปฏิบัติได้จริง จริงไหมครับ? ยิ่งกว่านั้น คนที่ไปรู้สัจธรรม รู้ธรรมะ มักจะยึดถือสัจธรรมหรือธรรมะแบบ "ตายตัว" ยึดถือเหมือนเป็นพระเจ้าเลยก็มี ทว่า การยึดถือนั้นก็ล้วนเป็นความว่างเปล่าไร้ประโยชน์ การยึดถือไม่ทำให้เราได้สิ่งนั้นหรือไม่ได้สิ่งนั้นแต่ประการใด จริงไหมครับ?
  • นิพพานนั้น มันจะมีประโยชน์ต่อใครทราบไหม? มันจะมีประโยชน์ต่อ "จิตวิญญาณอมตะ" ครับ จิตวิญญาณพวกนี้ไม่ได้ผ่านการตายที่สมบูรณ์ พวกเขายังติดอยู่ วนอยู่และจดจำสิ่งต่างๆ ได้อยู่ แม้ว่าจะผ่านไปพันปี หมื่นปีก็ตาม เพราะพวกเขาเป็นจิตวิญญาณอมตะ พวกเขาจึงไม่สดใหม่ ไม่อาจมี "ชีวิตใหม่" ไม่อาจกำเนิดใหม่ได้ เมื่อใดที่พวกเขาได้นิพพาน จิตวิญญาณนั้นก็จะจบลง ไม่มีตัวตน บุคคลอะไรอีก เรียกว่าวัวคืนคอกสมบูรณ์เท่านั้นเอง เหมือนหยดน้ำที่มาจากทะเล แล้วหวนคืนสู่ทะเลอย่างนั้น ไม่มีอะไรมากกว่านี้ แต่จิตวิญญาณทั้งหลาย ไม่จำเป็นต้องได้นิพพานทั้งหมดครับ ถ้าเขาเลือกด้วยเจตจำนงค์เสรีที่จะไปต่อข้างหน้า เพื่อทำหน้าที่ในอีกรูปแบบหนึ่ง ตัวตนหนึ่ง ก็เหมือนหยดน้ำที่ออกจากทะเลเพื่อไปทำหน้าที่ของมันในโลกของเรานี้ แต่เมื่อใดที่เราไม่เป็นกลางต่อธรรม คิดว่านิพพานคือความถูกต้องที่ทุกสรรพจิตต้องได้ทั้งหมด เราก็จะบังคับข่มขืนให้สรรพจิตต้องได้นิพพาน เราจะไม่เคารพในเจตจำนงค์เสรี เราจะมีอคติต่อการมีตัวตนสมมุติและวัฎสงสาร
  • ชีวิตนิรันดร์นั้น ไม่ใช่ "จิตวิญญาณอมตะ" ทว่า เมื่อผู้ปฏิบัติเข้าใจผิดพลาดไป พวกเขาจะไม่ได้เข้าถึงชีวิตนิรันดร์ แต่พวกเขาจะได้จิตวิญญาณอมตะแทน พวกเขาไม่มีความสว่างไสว ไม่มีความสดใหม่ เพราะจิตวิญญาณอมตะนั้น เมื่อผ่านไปพันปี หมื่นปี พวกเขาก็จะหม่นหมอง ซึมเซา ซังกะตาย และกลายเป็นผีดิบโดยสมบูรณ์ ชีวิตนิรันดร์นี้ เป็นไปได้ด้วยความบริบูรณ์พร้อมของความไม่เที่ยง เมื่อใดที่ชีวิต ยอมรับการตายและการเกิด เป็นส่วนหนึ่งของมันได้ การตายและการเกิด จะไม่มีทางพรากหรือทำลายชีวิตได้อีกต่อไป เพราะมันกลายเป็นเพียง "ส่วนหนึ่งของชีวิต" ไปแล้ว เหมือนแขนขาเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายฉะนั้น ดังนั้น การเกิดและการตายจึงไม่อาจทำลายชีวิต ตรงข้ามกลับทำให้ชีวิตสมบูรณ์ ทำให้เรากลับมามีชีวิตชีวาได้อีกครั้ง เราจะไม่ซังกะตายเหมือนผีดิบพันปี เราจะมีความสดใหม่ สดใส เพราะการเกิดดับ ไม่เที่ยง ณ ปัจจุบัน ทำให้เราสดใหม่ สดใส อยู่เสมอ ภายใต้สมมุติตัวตนหัวโขนที่เปลี่ยนไปนั้น ชายและเพื่อนอีกคนสำเร็จเป็นเทพกรีกทั้งคู่เราจึงเข้าใจในสิ่งที่เรียกว่า "ชีวิตนิรันดร์" นี้ เราได้โปรดจิตวิญญาณเป็นเทพ ซึ่งผลคือ พวกเขากลายเป็นจิตวิญญาณที่สว่างไสวขึ้นมาทันที ต่างจากธรรมของพุทธซึ่งจะมีรัศมีสีรุ้งที่ศีรษะ (แต่คือการตื่นแจ้งเช่นกัน)
  • ธรรมไม่เหมือนกัน แต่ทำให้จิตตื่นแจ้งสว่างไสวได้เช่นกันครับ!

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น