688. แก่นวิถีมหามุทรา (๑)
- " มหามุทรา" นั้นเป็นคำสอนสูงสุด ในพุทธศาสนา แบบวัชรยาน กล่าวถึง..ปรมัตถสภาวะ.. เข้าถึงจิตเดิมแท้ ที่ไม่มีใครครอบครอง ไม่มีใครเป็นเจ้าของ เป็นธรรมดา เป็นธรรมชาติ เช่นนั้นเอง
++ บทโศลกแห่งมหามุทรา.++
- *.. จงฟัง ! มองดูธรรมชาติในโลกนี้ ล้วนแต่อนิจจัง
- ดั่งภาพลวงตา มิมีอยู่จริง จงปล่อยวาง
- ปล่อยวางแม้ผู้รับใช้และญาติ
- แห่งการหลงรักและเกลียดชัง
---------------------------------
- *.. จงทำสมาธิโดยลำพังในป่า สันโดษ โดดเดี่ยว
- ดำรงอยู่ในภาวะของการ “ไม่ทำสมาธิ”
- บรรลุการถึงไม่บรรลุถึง
- จัก เข้าถึง”มหามุทรา”...
- *.. ทำความนึกคิด เสมือนน้ำใสกระจ่าง
- มิหยุดความคิด มิ ปฏิเสธ หรือ ยอมรับ
- จึงเข้าสู่.”มหามุทรา”..
- ใยต้องตัดใบและกิ่งก้าน
- เพียงตัดที่รากของจิตใจ
- ใบและกิ่งก้านความคิด ย่อมหลุดล่วงไป
------------------------------------
- *.. ความมืดมิดยาวนาน แม้มีคบเพลิงอันเดียว
- ความมืดจักสลาย
- ชั่วขณะ จิตประภัสสร บาปกรรมปกคลุมจิต
- สลายฉับพลัน
- *.. ผู้มีสติปัญญาไม่แข็งแกร่ง
- จงจดจ่อ รู้อยู่กับลมหายใจ
- พักจิต เป็นธรรมชาติ
- รับรู้ถึงอวกาศช่องว่าง
- ตรึงจิตไว้ตรงศูนย์กลาง
- ขอบเขตสลายไป
-------------------------------------
- *..ไอน้ำระเหยจากผืนดิน กลายเป็นก้อนเมฆ
- มลายหายไปในท้องฟ้า
- มิรู้ว่า เมฆเหล่านั้นไปที่ใด
- คลื่นของความคิด มลายหายไป
- เมื่อจิตรับรู้จิต ความนึกคิดหยุดลง
- เข้าถึงภาวะไร้ความคิด
- แจ้งในโพธิจิตสูงสุด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น