บารมีสิบมีระดับขั้นของมัน
เวลาเราบำเพ็ญบารมีสิบตัวนั้น มันจะมีระดับขั้นของมันครับ
- ขั้นต่ำ มักจะบำเพ็ญแบบผิดๆ ทำกรรมหรือทำผิด
- ขั้นกลาง มักจะเริ่มบำเพ็ญถูกแล้ว แต่ยังมีกรรมอยู่
- ขั้นสูง จะบำเพ็ญถูกทางแล้ว และไม่เป็นทุกขกริยา
- ขั้นต่ำเช่น เวลามีความรัก (บำเพ็ญเมตตาบารมี) ก็จะมีแต่ทุกข์ แถมยังตาบอด หลงทาง ผิดทางอีกด้วย
- ขั้นกลาง เช่น เวลามีความรัก จะไม่หลงทางแล้ว ไม่ทำกรรม ไม่ทำผิดแล้ว แต่ยังไม่พ้นทุกข์ อาจเป็นคนดีที่ไปรักคนอื่น ไม่ได้ทำผิดอะไร แต่ต้องเป็นฝ่ายทุกข์ ฝ่ายอกหัก
- ขั้นสูง เช่น เวลามีความรัก นอกจากจะไม่หลงทาง ไม่มืดบอด มีสติดีแล้ว ก็ไม่ทุกข์ด้วย จะมีความสุข เช่น การมีรักต่อเสรีภาพ, สันติภาพ ฯลฯ พวกนี้ ถือว่าเป็นเมตตาบารมีขั้นสูง คำว่า เมตตาบารมี เริ่มต้นจากความรักที่มีต่อคนๆ เดียว เขามาจุดไฟแห่งรักให้เราก่อน ไม่ใช่อยู่ๆ จะสว่างเองได้นะฮะ จากนั้นเราจะแผ่แสงแห่งรักออกไป ไม่เฉพาะคนๆ นั้นอีกแล้ว เมตตาจะไม่เกิดจากความสงสารนะครับ ความสงสารเป็นเวทนา เมตตาที่แท้จริงต้องมาจากความรักแล้วพัฒนาไป ไม่ติดตัวบุคคลก็จะเป็นเมตตา
- ขันติบารมี (ความอดทน) ไม่ต้องอยู่ในความทุกข์ทรมานก็ได้ เช่น นั่งอยู่ในห้องแอร์ในธนาคาร ก็ต้องอดทนรอเวลา รอคิวที่จะได้ใช้บริการ จริงไหมครับ?
- หลายคนชอบคิดว่าการบำเพ็ญบารมีจะต้องเป็นทุกข์ นี่ไม่จริง นั่นเป็นการทำทุกขกริยาแล้วครับ การบำเพ็ญในขั้นต่ำและกลางเท่านั้นที่จะมีทุกข์ แต่เมื่อได้ขั้นสูงแล้วจะไม่มีทุกข์ครับ
- แม้แต่ความเพียร หลายคนคิดว่าจะต้องทำงานให้เยอะๆ จะต้องใช้แรงมาก จะต้องเหนื่อยยากสุดๆ จริงๆ แล้วไม่ใช่ นั่นคือ ขั้นต่ำและกลางไง ขั้นสูงจะถูกต้อง ตรงทาง และไม่ใช่ทุกขกริยา เช่น การดูหนังซีรี่ย์เพื่อที่จะทำความเข้าใจประวัติศาสตร์
- ถามว่าต้องใช้ความเพียรไหม? ต้องใช้ครับ เพราะหนังซีรี่ย์กว่าจะจบมันต้องดูทุกวัน วันละเป็นชั่วโมง ดูติดต่อกันเป็นเดือนเชียวละครับ
- หลายคนบำเพ็ญบารมีไม่เป็น หรือได้ขั้นต่ำ เลยไม่เข้าใจตรงนี้ฮะ
- อย่างทานบารมีก็เช่นกัน
- ขั้นต่ำจะเป็นเชิงวัตถุ เช่น สร้างวัด, ให้สิ่งของ ฯลฯ
- ขั้นกลางจะเสียสละตนมากกว่าวัตถุภายนอก
- ส่วนขั้นสูงก็เป็นการสละหรือให้ที่ไม่เจ็บปวด เดี๋ยวนี้ การบริจาคเลือดก็ไม่เจ็บปวดมากเหมือนในอดีตที่เราต้องไปรบ เพื่อชาติแล้วละครับ
- หากรักตัวเองจงอย่าปฏิเสธการบำเพ็ญขั้นสูงฮะ มันดีกว่าแน่นอน!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น