548...อริยบุคคล ๗
- หมายถึง บุคคลผู้ประเสริฐ ซึ่งมีวิธีปฏิบัติเพื่อความหลุดพ้น หลายแบบ ตามแต่จริตที่สะสมมา ดังนี้
- ๑. เจโตวิมุต ผู้หลุดพ้นทั้งสองส่วน ได้สัมผัสวิโมกข์ ๘ คือ..พระอรหันต์ ผู้ได้เจโตวิมุตติขั้นอรูปสมบัติมาก่อน ที่จะได้ปัญญาวิมุตติ
- ๒. ปัญญาวิมุต ผู้หลุดพ้นด้วยปัญญา คือ..พระอรหันต์ผู้ได้ปัญญาวิมุตติก็สำเร็จเลย
- ๓. กายสักขี ผู้ มีอาสวะบางส่วน สิ้นไปเพราะเห็นด้วยปัญญา คือ....พระอริยบุคคลผู้บรรลุโสดาปัตติผลแล้วขึ้น ที่มีสมาธิ แก่กล้า
- ๔. ทิฏฐิปัตตะ ผู้บรรลุสัมมาทิฏฐิ และอาสวะบางส่วนก็สิ้นไป คือ...พระอริยบุคคลผู้บรรลุโสดาปัตติผลแล้วขึ้นไป จนถึงพระอรหันต์ ที่มีปัญญาแก่กล้า
- ๕. สัทธาวิมุต ผู้หลุดพ้นด้วยศรัทธา คือ ท่านที่เข้าในอริยสัจจธรรมถูกต้อง อาสวะบางส่วนก็สิ้นไป คือ.. พระอริยบุคคลผู้บรรลุโสดาปัตติผลแล้วขึ้นไป
- ๖. ธัมมานุสารี ผู้แล่นไปตามธรรม คือ ท่านผู้ปฏิบัติเพื่อบรรลุโสดาปัตติผล ...มีปัญญาเป็นตัวนำ ถ้าบรรลุผล จะกลายเป็น “ ทิฏฐิปัตตะ”
- ๗. สัทธานุสารี คือ ท่านผู้ปฏิบัติเพื่อบรรลุโสดาปัตติผลที่ มีศรัทธาเป็นตัวนำ ท่านผู้นี้ถ้าบรรลุผลแล้ว จะกลายเป็น” สัทธาวิมุต “
** อนึ่ง วิโมกข์ ๘ คือ ความหลุดพ้น ตามลำดับชั้น, ภาวะที่จิตปลอดพ้นจากสิ่งรบกวนและน้อมดิ่งเข้าไปในอารมณ์นั้น มีแต่วิโมกข์ข้อ ที่ 8 ข้อเดียว ที่เป็นการแสดงถึงการ..เข้าถึงพระนิพพาน
- ๑. ผู้ได้รูปฌาน(รูปฌาน 4 ).. กำหนดกสิณภายใน..เช่น ผม ขน เล็บ..
- ๒. ผู้เห็นรูปในภายนอก (รูปฌาน 4 ).. กำหนดกสิณภายนอก
- ๓. ผู้ที่น้อมใจเชื่อว่า กสิณเป็นของงาม กำหนดสีที่งามหรือเจริญอัปมัญญา
- ๔. ผู้บรรลุอากาสานัญจายตนะ ด้วยมนสิการว่า อากาศหาที่สุดมิได้
- ๕. ผู้ที่บรรลุวิญญาณัญจายตนะ ด้วยมนสิการว่าวิญญาณหาที่สุดมิได้
- ๖. ผู้ที่บรรลุอากิญจัญญายตนะ ด้วยมนสิการว่า ไม่มีอะไร
- ๗. ผู้ที่บรรลุเนวสัญญานาสัญญายตนะ
- ๘. ผู้ที่บรรลุสัญญาเวทยิตนิโรธ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น