วันเสาร์ที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2560

พระโอวาทพระอนุตตรธรรมมารดา

ในภาพอาจจะมี 1 คน, กำลังยืน และ สถานที่ในร่ม
พระโอวาทพระอนุตตรธรรมมารดา
เร่งรีบออกประกาศแพร่ธรรมแทนฟ้า
ออกฉุดช่วยเวไนย ปลุกผู้ที่ยังหลงหลง
อยู่ให้ตื่น แม่อยู่บนแดนนิพพาน
คิดอยากให้พุทธบุตร ชาย หญิง รีบกลับบ้านเดิมเร็วที่สุด

แม่ร้อนรุ่มร้อนรนเหมือนถูกไฟสุม
ไม่เป็นสุข เป็นห่วงพุทธบุตรหลงลืมต้นราก
ลืมจิตเดิมแท้ของตัวเอง ไม่รับรู้ถึงความห่วงใยของแม่
ไม่ยอมฟังคำเตือนนำจดหมายแม่
เขียนมาให้ ทิ้งไปไม่ยอมดูไม่ยอมอ่าน

คนที่ดื้อดึง ดื้อด้านหัวแข็ง ไม่กระตือรือร้น คนที่ยึดติดยังไม่เข้าใจ
เป็นคนสุดที่จะช่วยได้ แม่ได้ทุ่มเทหมดทุกอย่าง และทุกวิถีทาง
แม่จากนิพพานลงสู่โลกโลกีย์เพื่อที่จะ
โปรดงานฉุดช่วยสามโลกครั้งสำคัญนี้
เป็นสิ่งที่ยากยิ่งที่จะฉุดช่วย
ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี

แม้กระทั่งบัญชาเหล่าเทพพรหม
พระพุทธะพระโพธิสัตว์ ต่างลงร่วม
ช่วยงานนี้ทั้งสิ้น ต่างลงจุติในโลกมนุษย์
แต่ละพระองค์ได้ทุ่มเททุกวิถีทาง
แต่ยังไม่เห็นผล แม่ได้ส่งสาส์นมาบอกกล่าว ทุกสิ่งกลายเป็นไร้ประโยชน์ทั้งสิ้น

ยิ่งทำให้แม่เกิดความทุกข์ความเจ็บปวด
อดไม่ไหวที่จะปล่อยเสียงร้องออกมา
คิดไปคิดมายิ่งทำให้น้ำตาแม่หลั่งริน
ดั่งสายฝนจากฟากฟ้า
ยิ่งทำให้หมดหนทางคิดที่จะช่วย

คิดๆดู พอกันที ปล่อยไปเถอะ
โปรดให้อนุตตรธรรมหยุดการฉุดช่วย
หยุดแล้วที่จะฉุดช่วยเวไนยในโลกนี้
ปล่อยให้เป็นไปตามบุญตามกรรมเถอะ

แต่แล้วก็ไม่อาจทำใจทอดทิ้งพุทธบุตรไปได้ น้ำตาแห่งความปวดร้าว
ยิ่งเพิ่มทวีคูณ แม่จึงได้ประทานพระโอวาทสิบบัญญัติ
อนุตตรธรรมมารดาลงมาเตือนอีก

การทำหมื่นพันความดี ความมีกตัญญู
เป็นการทำความดีอันดับหนึ่ง
หากเป็นคนไม่มีความกตัญญูเลย
แล้วจะได้ชื่อว่าเป็น วีรบุรุษของการบำเพ็ญธรรมได้อย่างไร

แม่จึงหวังพุทธบุตรทุกคน อย่าได้ขาดความกตัญญูกับแม่เป็นอันขาด หากเชื่อและทำตามที่แม่ได้สั่ง
กำชับ กำชาไว้ เป็นความจริงที่ว่า

หากมีความเชื่อและรับไปปฎิบัติตาม
จึงจะเป็นคนที่ฉลาดและมีปัญญา
หากเป็นคนที่มีความกตัญญูจริง
ทำไมจึงต้องให้แม่ พยายามตักเตือนให้สติอยู่ตลอดเวลา.

,感谢天恩师德。

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น