คะเต คะเต ปารคะเต ปาระสังคะเต โพธิสวาหา
- คะเต คะเต ปารคะเต ปาระสังคะเต โพธิสวาหา..."""ไปไป""ไปยังฝากฝั่งโน้น""จงไปให้พ้น"""อย่างสิ้นเชิง"""..
- สัพสัตว์ล้วนเวียนว่าย.....ด้วยผลแห่งกรรม... เวร ....เบียดเบียนเข่นฆ่า...อารมย์วุ่นวาย.....ตายเกิด ตายเกิด รำ่ไป ตรอมตรมหมองไหม้....เพราะประมาทในการได้เกิดนั่นเอง.....
- จิตสูง..แต่กลับดิ่งลงตำ่.....จิตที่ว่าตำ่กับพยายามยกจิตให้สูง.....ทุกสิ่งล้วนเกื้อกูล......และหมุนเวียนเปลี่ยนไป....ตื่นเถิด...ตื่นเถิด.....เมื่อเกิดเป็นคน....ทำประโยชน์....ให้แก่ตน...และคนรอบข้าง.....สลัดความหม่นหมอง.
- ...ฟ้าสีทองรออยู่กาล...หน้า....หยุดเถิดหยุดเปื้อนนำ้ตา.... ล้างใจที่ทุกข์ระทม....ให้สว่างไสว.... โลกนี้หรือโลกหน้ายังอีกยาวไกล.....
- ขอให้มีพระธรรมส่องแสง ให้สติปัญญา......ก้าวไป..,ด้วยใจศรัทธา..ต่อความดี ..มีตัวอย่างที่ทำมา.. พระศาสดาท่านนำพาเดิน...., ..
- ให้รับรู้แล้วหนาว่าเรา...เรา .ก็ไม่ใช่เรา.....อย่ามัวอวดอ้างวิชามาประชัน....ประหัดประหาร... .ควรเอาวิชาสอนตนมาเตือนตน.....ให้พ้นภัย....พ้นเวียนว่ายตายเกิด.
- .. .ในยุคหน้า....หยุดอิจฉาริษยานั่นคือเท่ากับ....จองจำตัวเองไว้ ไม่ให้หลุดพ้น... ....หยุดพรำ่รำพัน...,เราทั้งนั้นที่ทำ ไม่ใช่ใคร...,.จิตใจให้หนักแน่น อย่ายอมแพ้มารในใจตน.....
- อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด....แต่ต้องฝึกสติระงับยอมรับตัวตน....เกิดมาเป็นคน....ชดใช้ชำระกรรมเวร....สะสมสร้างบุญบารมี....ให้สว่างกลางใจเรา.....
- ..สุขแท้อยู่แค่คิดเป็น.....ลด ละ เลิก ....อย่างรอมชอม....และยอมรับความจริง......
- คะเต คะเต ปารคะเต ปาระสังคะเต โพธิสวาหา..."""ไปไป""ไปยังฝากฝั่นโน้น""จงไปให้พ้น"""อย่างสิ้นเชิง""".
- . สัพสัตว์ล้วนเวียนว่าย.....ด้วยผลแห่งกรรม... เวร ....เบียดเบียนเข่นฆ่า...อารมย์วุ่นวาย.....ตายเกิด ตายเกิด รำ่ไป ตรอมตรมหมองไหม้....เพราะประมาทในการได้เกิดนั่นเอง.....
- จิตสูง..แต่กลับดิ่งลงตำ่.....จิตที่ว่าตำ่กับพยายามยกจิตให้สูง.....ทุกสิ่งล้วนเกื้อกูล......และหมุนเวียนเปลี่ยนไป....
- ตื่นเถิด...ตื่นเถิด.....เมื่อเกิดเป็นคน....ทำประโยชน์....ให้แก่ตน...และคนรอบข้าง.....สลัดความหม่นหทอง....ฟ้าสีทองรออยู่กาล...หน้า....
- หยุดเถิดหยุดเปื้อนนำ้ตา.... ล้างใจที่ทุกข์ระทม....ให้สว่างไสว.... โลกนี้หรือโลกหน้ายังอีกยาวไกล..... ขอให้มีพระธรรมส่องแสง ให้สติปัญญา......ก้าวไป..,ด้วยใจศรัทธา..ต่อความดี ..มีตัวอย่างที่ทำมา.. พระศาสดาท่านนำพาเดิน...., ..
- ให้รับรู้แล้วหนาว่าเรา...เรา .ก็ไม่ใช่เรา.....อย่ามัวอวดอ้างวิชา มาประชัน....ประหัดประหาร... .ควรเอาวิชาสอนตนมาเตือนตน.....ให้พ้นภัย....พ้นเวียนว่ายตายเกิด... .
- ในยุคหน้า....หยุดอิจฉาริษยาเท่ากับ....จองจำตัวเองไว้ ไม่ให้หลุดพ้น... ....หยุดพรำ่รำพัน...,เราทั้งนั้นที่ทำ ไม่ใช่ใคร...,.จิตใจให้หนักแน่น อย่ายอมแพ้มารในใจตน.....
- อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด....แต่ต้องฝึกสติระงับยอมรับตัวตน....เกิดมาเป็นคน....ชดใช้ชำระกรรมเวร....สะสมสร้างบุญบารมี....ให้สว่างกลางใจเรา.......
- สุขแท้อยู่แค่คิดเป็น.....ลด ละ เลิก ....อย่างรอมชอม....และยอมรับความจริง......
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น