วันเสาร์ที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2560

ธรรมะจากภาคทิพย์ตอนที่ 54

ในภาพอาจจะมี หนึ่งคนขึ้นไป
อิทัปตัปปัจจะตา...คำๆนี้ได้ยินบางสำนัก ชอบเอามาสอนให้คนศรัทธา
พูด 2 ชั่วโมง น้ำท่วมทุ่ง ผักบุ้งโหลงเหลง คือ ทั้งคนฟัง กับ คนสอน ยัง..งง
ยัง.โง่.เหมือนเดิม เที่ยววิเคราะห์ คิดๆๆๆๆๆๆ แล้วก็คิด เพื่ออวดภูมิปัญญา
ยกตัวอย่าง
เจ้าของธุรกิจคนหนึ่ง ทำธุรกิจจนประสพความสำเร็จ ในธุรกิจเดียวกัน
จนคนในวงการกล่าวขวัญ ชื่นชม มีหน้ามีตาในสังคม
ยอดขายปีละร้อยล้านขึ้น ในธุรกิจเดิมที่ตนเองทำอยู่..ปกติ สบายๆ
ด้วยความดัง จึงมีคนในวงการบันเทิง ให้ร่วมลงทุนทำธุรกิจบันเทิงด้วย
เปิดร้านอาหาร เอาดารา นักร้อง นักแสดง มาโชว์ ลงขันกันคนละ 10 ล้าน
มี 10 หุ้นส่วนเท่าๆกัน ตนเองธุรกิจปกติ นอกนั้นวงการบันเทิงทั้งหมด
ผ่านไปครึ่งปี ทุกคนฟู่ฟ่า มีหน้ามีตา แต่จริงๆ กำไรเหลือแบ่งกันแล้ว
ไม่เท่าไหร่ สู้ธุรกิจตัวเองไม่ได้ แต่เพื่อหน้าตาในสังคม ต้องโชว์อ๊อฟเข้าไว้
พอถึงคราวบ้านเมืองมีปัญหา ร้านอาหารทะยอยเจ้งกัน..แถวรามอินทรา
เพื่อหน้าตา จึงเอาเงินในธุรกิจปกติ ลงไปช่วยกู้สถานะการณ์..ยิ่งกู้..ยิ่งจม
จนสุดท้าย ธุรกิจเดิมที่ทำอยู่ เช็คไม่เคยเด้ง..ก็เด้งระเนระนาด
เจ็บตัวกันเป็นลูกโซ่ ในธุรกิจเดิม..ทั้งๆที่คนอื่นในธุรกิจนั้น ยังปกติเหมือนเดิม
พอไปปรึกษาทุกข์กับพระอาจารย์ท่านหนึ่ง..ท่านก็ขึ้น อิทัปตัปปัจจะตา ทันที
วันแรก 2 ชั่วโมง ทุกข์เหมือนเดิม และ งง กับคำสอนกลับบ้าน กลับอ๊อฟฟิต
เดือนผ่านไป ปีผ่านไป ปีกว่าผ่านไป ก็ยังหาคำตอบที่ท่านอาจารย์สอน
ยังไม่ใด้ ยังไม่เข้าใจ ธุรกิจเดิมก็ยังทำอยู่ เพียงแต่ ต้องเหนื่อยขึ้นกว่าเดิม
สรุป....เอ็ง..ไปคิด ไปวิเคราะห์เรื่องที่มันผ่านไปแล้ว ทำเขืออะไร
ไปถามอาจารย์ทำไม เจ้าคิด..เงินมันจะงอกมั๊ย ถ้าปากเอ็งไม่พูด มือเองไม่ทำ
ประสพการณ์ชั่วโมงบิน ในธุรกิจเดิมของเอ็ง ก็ไม่แพ้ใคร
รู้ธรรมในธรรมคือ อริยสัจ4 คือ รู้แล้วจบ ปล่อยวาง
เห็นทุกข์แล้ว..ทุกข์
รู้ว่าเพราะอยากดังแล้ว..สมุทัย
เข้าใจทั้งหมดแล้ว ถ้าจะกลับมารวยเหมือนเดิม ต้องทำงานเดิม..นิโรท
ทำไมเอ็งไม่วางมันลง เดินกายด้วยมหาสติ อริยะปัญญา..มรรค
ทุกข์เพราะปล่อยจิต ให้เป็นอิสระเกิน หลงเพลิดเพลินในความสำเร็จ
จนเกิดอารมย์..โลภ อยากดัง อยากมีชื่อเสียง..สุขกับสรรพสิ่งนอกตัว
เจ้าท่องพุทโธ ในใจและยิ้มไปด้วย..เวลาทำงาน งานมันจะสะดุดมั๊ย ทำไม่ได้มั๊ย
เวลาเจ้าขับรถไปหาลูกค้าต่างจังหวัด ท่องพุทโธไป ขับรถไป รถมันจะคว่ำมั๊ย
เวลาเจ้าคุยกับลูกค้า เจ้ายิ้ม หัวเราะ พูดเพราะๆ ลูกค้าจะไล่เอ็งมั๊ย
ถ้าหัวเจ้าคิด-อยากโน่น-อยากนี่ โดยที่ตัวเองยังอยู่ตรงนี้ เงินมันจะงอกมั๊ย
ปากเอ็งพูดเรื่องงาน แขน-ขาเอ็งขยับ ตรงตำแหน่งงาน เงินมันถึงจะเกิด
เอ็งท่องพุทโธในใจ-ยิ้ม ในหัวสมองเอ็งไม่มี ความคิด งานนั้น เอ็งไม่รู้เรื่องเหรอ
ไปสอน ไปอธิบาย ไปขยายความ อิทัปตัปปัจจะตา ทำไม
ต้นเหตุเพราะเจ้าเดินกาย ด้วยความคิด ที่สมอง ที่จิตเอกใหม่
ทุกความคิดที่สมอง มันมาจากสัญญากรรมอดีตชาติ ในตัวเจ้า
พวกเจ้าระลึกชาติได้เหรอ ต่อให้ไปหาหมอดู หมอสแกนกรรมด้วย
ตราบใดที่เจ้ายังเดินกายด้วยสมอง ด้วยความคิด เจ้าจะรอดเหรอ
เพราะเมื่อสมองมีความคิด ต้องมีจินตนาการ คือการปรุงแต่ง
เมื่อปรุงแต่งได้เต็มที่ อารมย์ความยินดี ไม่ยินดี มันต้องเกิด
อารมย์..คือความอยาก คือตัณหา คือสมุทัย
เมื่อสมุทัยเกิด..ทุกข์ เจ้า................รออยู่ข้างหน้าแน่นอน
ไม่ต้องมาท่อง ร่ายยาว.....ปะฏิจจะสะมุปปะบาท อริยสัจ4 อิทัปตัปปัจจะตา
โพธิปักขิยธรรม37 มรรค8 สังโยชน์10 นิวรณ์5 ขันธ์5 อินทรีย์5 พละ5
อายาตนะ6 เยอะแยะ...ไร้สาระ ขยันแข่งกันอวดโง่ แต่คิดว่าอวดฉลาด
พวกเจ้าเข้าใจเหรอ พวกเจ้าท่องได้แล้ว จะแก้ทุกข์ใจ ที่กำลังเกิดได้เหรอ
แค่เจ้ายิ้มสู้....แค่เจ้าท่องพุทโธสู้...ความคิดดับ...ทุกข์ใจดับ ง่ายๆ
ท่องพุทโธทั้งวัน ยิ้ม-หัวเราะกับมันทั้งวัน เจ้าก็ไม่ทุกข์แล้ว
ด่าไอ้พวกบ้าตำรา บ้าภาษาบาลี

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น