เกิดบนดิน กินบนทราย ตายแล้วเผา
มนุษย์เรา เอาอะไร กันนักหนา
โชคดีแล้ว ที่ได้เกิด เป็นคนมา
ควรหันมา มีเมตตา ให้ต่อกัน
มนุษย์เรา เอาอะไร กันนักหนา
โชคดีแล้ว ที่ได้เกิด เป็นคนมา
ควรหันมา มีเมตตา ให้ต่อกัน
ชีวิตนี้ มีเวลา เพียงน้อยนิด
ควรหยุดคิด พิจารณา เลิกเพ้อฟัน
มุ่งปฏิบัติ สร้างความดี คุณอนันต์
โลกเรานั้น จึงน่าอยู่ ทุกผู้คน
ควรหยุดคิด พิจารณา เลิกเพ้อฟัน
มุ่งปฏิบัติ สร้างความดี คุณอนันต์
โลกเรานั้น จึงน่าอยู่ ทุกผู้คน
เกิดเป็นคน รวยหรือจน ต้องตายแน่
ขอเพียงแต่ กำหนดรู้ ดูอีกหน
ว่าเรานั้น แสนโชคดี เกิดเป็นคน
ควรดิ้นรน ไข่วคว้าหา ทางกลับคืน
ขอเพียงแต่ กำหนดรู้ ดูอีกหน
ว่าเรานั้น แสนโชคดี เกิดเป็นคน
ควรดิ้นรน ไข่วคว้าหา ทางกลับคืน
ในภพภูมิ มนุษย์นี้ มีความหวัง
เพียงลำพัง บำเพ็ญตน ใช่คนอื่น
บำเพ็ญจิต ทวนกระแส ต้องกล้ำกลืน
เปลี่ยนคนอื่น นั้นยากแท้ แน่นอนจริง
เพียงลำพัง บำเพ็ญตน ใช่คนอื่น
บำเพ็ญจิต ทวนกระแส ต้องกล้ำกลืน
เปลี่ยนคนอื่น นั้นยากแท้ แน่นอนจริง
สรรพสิ่ง มีหลากหลาย สลายแน่
เพียงรอแค่ ถึงเวลา ทั้งชายหญิง
ความสวยงาม รูปหล่อเหลา เอาเข้าจริง
เน่าทุกสิ่ง ย่อยสลาย หมดรูปกาย
เพียงรอแค่ ถึงเวลา ทั้งชายหญิง
ความสวยงาม รูปหล่อเหลา เอาเข้าจริง
เน่าทุกสิ่ง ย่อยสลาย หมดรูปกาย
กายคือรูป ธาตุทั้งสี่ มีที่มา
ขันธ์ทั้งห้า รูปเวทนา สัญญาหมาย
สังขารละ วิญญาณจาก คือความตาย
เบญจขันธ์ นั้นวุ่นวาย หน่ายเหลือทน
ขันธ์ทั้งห้า รูปเวทนา สัญญาหมาย
สังขารละ วิญญาณจาก คือความตาย
เบญจขันธ์ นั้นวุ่นวาย หน่ายเหลือทน
สำคัญจิต รู้คิดได้ หมายกำหนด
กรรมทั้งหมด กำหนดตน เกิดกี่หน
สร้างกรรมดี ละกรรมชั่ว จากจิตตน
เกิดอีกหน ชดใช้หมด หนี้เวรกรรม
กรรมทั้งหมด กำหนดตน เกิดกี่หน
สร้างกรรมดี ละกรรมชั่ว จากจิตตน
เกิดอีกหน ชดใช้หมด หนี้เวรกรรม
คุณธรรม เมตตาจิต คิดสัมมา
อวิชชา พิจารณา อย่าถลำ
สร้างเหตุต้น ต้องเวียนวน ใช้หนี้กรรม
ทราบแล้วทำ ความดีหนา สัมมาชน
อวิชชา พิจารณา อย่าถลำ
สร้างเหตุต้น ต้องเวียนวน ใช้หนี้กรรม
ทราบแล้วทำ ความดีหนา สัมมาชน
Cr. อาจารย์ หลอ หมิง จู ( อาจารย์ที่สถานธรรม โพธิสัตว์ภูมิ )
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น