629...จิตเดิม. จิตอวิชชา..จิตบริสุทธิ์

629...จิตเดิม. จิตอวิชชา..จิตบริสุทธิ์

..จิตเดิม..คือ จิตประภัสสร…. มีความผ่องใสเลื่อมพราย ที่มีอยู่เป็นพื้นฐานของจิต ที่เรียกว่า “ภวังคจิต” เป็นจิตที่ยังไม่ได้ผสม หรือ กระทบกับอารมณ์ หรือหลังจากที่รับรู้อารมณ์อย่างใดอย่างหนึ่งเสร็จแล้ว ก่อนที่จะเปลี่ยนไปรับรู้อารมณ์อีกอย่างหนึ่งต่อไป

.. จิตบริสุทธิ์.. คือ ความผ่องใสของจิต ชั้นพุทโธ ธัมโม สังโฆ เพราะได้รับการศึกษาอบรมและปฏิบัติตามมรรคมีองค์ ๘ มาสมบูรณ์ดีแล้ว จนรู้จักอารมณ์ทั้งหลายดีว่าเป็นทุกข์ ไม่มีแก่นสาร จึงสิ้นเยื่อใยที่จะยึดถือไว้อีกต่อไป จึงปล่อยวางความยึดมั่น

**.... จิตประภัสสร กับ จิตบริสุทธิ์ มีสภาพธรรมเหมือนกัน แต่แตกต่างกันโดยภาวะ คือ

..#....จิตประภัสสร ไม่มีสติควบคุมอยู่ ดังนั้น จึงถูกอารมณ์เข้ามาครอบงำปรุงแต่งตลอดเวลา บางท่าน เรียก “ฐีติภูตัง” จิตเดิมของสัตว์โลก เป็นจิตที่ใสสะอาด สว่าง ปราศจากกิเลสนิวรณ์ .ในขณะนั้น...จิตที่ซื่อ..แต่ยังไม่ฉลาด..ใคร(กุศล/อกุศล).จะพาไปไหน ไปหมด..จึงถูกหลอกง่าย

.#.....จิตอวิชชา ..เกิดจาก” จิตฐีติภูตัง” ได้มาสัมผัสกับอายตนะภายนอก เกิดการรับรู้ขึ้น
จึงเกิดความหลงคือโมหะ เกิดปรุงแต่ง เกิดความยินดียินร้าย หรือ จิตสังขาร(เจตสิก)

.. 
.#....จิตบริสุทธิ์ นั้น... มีสติตื่นควบคุมอยู่อย่างต่อเนื่องไม่ขาดสาย มีปัญญารู้ทันอุปกิเลสทั้งปวง จนสามารถดำรงตนอยู่ในโลกที่เต็มไปด้วยอารมณ์ได้ ยังคงความบริสุทธิ์ผ่องใส ดุจใบบัวที่อยู่รวมกับน้ำได้ โดยตนเองไม่เปียกน้ำ นอกจากจะซื่อแล้ว ยังฉลาด ..เรียก”สติปัญญาอริยมรรค”..จะไม่เสื่อมอีกต่อไป..