บททดสอบเราให้สำเร็จธรรม เป็นพระพุทธโพธิสัตว์พันมือ (ตอนที่สอง)

บททดสอบเราให้สำเร็จธรรม เป็นพระพุทธโพธิสัตว์พันมือ (ตอนที่สอง)

( ชนะการสอบ ได้ด้วย พุทธะมหาเมตตา โปรดมาร อสูร ให้เป็น ฝ่ายพระ ) 
โดย กองทัพฝ่ายอสูรพญามาร 
--------------

2. มีธรรมะจริง บำเพ็ญจริง ทดสอบจริง
สายน้ำไหลไป ปลาก็แหวกว่าย หากเข้าใจเจตนาของเบื้องบนก็ต้องเร่งรีบก้าวเดิน อย่าได้เดินเป็นคนสุดท้าย แบกรับภาระใหญ่ของสามโลก อย่าได้มีความกลุ้มกังวล

-ถามตัวเองดูว่ามีความผิดพลาดกันหรือไม่?
-ถามตัวเองดูว่าคล้ายกับน้ำใสสะอาดที่ไหลหลั่งหรือยัง?
-ไหลหลั่งไปทางทิศตะวันออก ลองถามจิตญาณของตนดูว่า ถึงระดับที่เบาใสของก้อนเมฆที่สะอาดหรือไม่

หากเลื่อนลอยไปกับก้อนเมฆ ก็จะมีการทดสอบมาฝนมาขัดเกลา

-ทดสอบจนกระทั่งทุกๆ ย่างก้าวก็ยากที่จะเดิน
-ทดสอบจนกระทั่งพวกเจ้าไม่อาจกำหนดมรรคผล
-ทดสอบจนกระทั่งพวกเจ้าไม่ได้ขึ้นเรือธรรม
-ทดสอบจนกระทั่งพวกเจ้าผอมโซเหลือแต่กระดูก สร้างบุญกุศลในทางหนึ่ง แต่ก็หลั่งไหลออกไปในอีกทางหนึ่ง จนกระทั่งไม่คิดที่จะไปนั่งบนบัลลังก์บัวสามยานเก้าระดับอีก

ถ้าคิดจะสำเร็จเป็นพุทธะ พวกเจ้าก็ต้องหมุนวนรอบข้าซึ่งเป็นหัวหน้ามารและผีทั้งหลาย
ข้าได้รับบัญชาให้ได้มาทดสอบธรรม ทดสอบให้ผู้บำเพ็ญร่วงหล่นไป ข้าจึงจะมีบัลลังก์ผลบุญให้ได้นั่ง หากไม่อาจทดสอบให้พวกเจ้าร่วงหล่นไปได้ ข้าก็ย่อมไม่พอใจ ข้าย่อมไม่ชอบใจ ถ้าจะต้องฉุดลากขาหลังของพวกเจ้า ข้าจะลากฉุดให้พวกเจ้าต้องตกไปในทะเลทุกข์ ให้พวกเจ้าเดินด้วยความยากลำบากในทุกๆ ย่างก้าว ให้พวกเจ้าได้เวียนว่ายตายเกิดอยู่ในทะเลทุกข์ จะเอาเหตุการณ์เรื่องราวทุกๆอย่าง ทุกๆแบบมาทดสอบพวกเจ้า ถ้าพวกเจ้าโกรธแค้นไม่พอใจข้า พวกเจ้าก็จะได้รับ

-ข้าจะทดสอบข้อบกพร่องข้ออ่อนด้อยในตัวพวกเจ้า ยึดจับที่ข้อด้อยของพวกเจ้า ให้เจ้าไม่มีความศรัทธาเชื่อมั่นต่อธรรมะ ให้เจ้ามองเห็นเยื่อใยสัมพันธ์อย่างจืดชืดหน่ายแหนง เยื่อใยสัมพันธ์เหล่านั้นจะได้บอบบางเสื่อมคลายไป
-ทดสอบจนพวกเจ้าล้มลุกคลุกคลาน กลับหัวกลับหางไปหมด ให้พวกเจ้าไม่สามารถยืนหยัดอยู่ได้ในอาณาจักรธรรม
-ข้าจะทดสอบจนภรรยา/สามีหรือไมลูกๆ ของเจ้า ต้องแยกย้ายไกลห่างกัน
-ทดสอบจนพวกเจ้าไม่สามารถตั้งมั่นหรือมีความสง่าน่าเกรงขามอยู่ได้ในอาณาจักรธรรม

โดยเฉพาะคนที่ชอบทำตัวเป็นจุดเด่น ข้าก็จะให้เจ้าต้องโค้งกายวอนขอข้าเก้าสิบองศาเลย วิงวอนขอร้องให้ได้ผ่านการทดสอบของข้าพญาอสูร

-หากใจมารของเจ้ามาหาข้า เข้าก็เต็มใจที่จะเป็นเพื่อนของเจ้าติดตามอยู่กับเจ้า เป็นเพื่อนล้อมหน้าล้อมหลังเจ้า ต่อให้พระพุทธะจี้กงขอร้องข้าก็ไม่เกิดประโยชน์ พระองค์ท่านรับบัญชามาเพื่อปฎิบัติเผยแพร่ธรรม ส่วนข้าเองก็ได้รับบัญชามาทดสอบธรรม มองดูพวกเจ้าผู้บำเพ็ญ เดี๋ยวก็ก้าวไปข้างหน้า เดี๋ยวก็ถอยไปข้างหลัง ถ้าอยากจะผ่านการทดสอบของข้าไปให้ได้ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ

-พวกเจ้าจะต้องยอมรับในทุกอย่าง อย่าได้โทษว่าข้าไร้เยื่อใยสัมพันธ์ อย่าโทษว่าข้าไม่เมตตากรุณาถ้าข้าไม่สามารถทดสอบให้ผู้บำเพ็ญร่วงหล่นได้แม้คนเดียว แล้วข้าจะมีมรรคผลให้ได้เสวยหรืออย่างไร

ดูซิว่าเจ้าเก่งกาจหรือว่าข้าเก่งกาจ ดูซิว่าเจ้าสามารถหรือว่าข้าสามารถ? ดูซิว่าเจ้าน่าเกรงขามหรือว่าข้าน่าเกรงขาม? สำหรับผู้ที่มักจะวิพากษ์วิจารณ์ เจ้าก็จะต้องได้รับ หากเจ้าบอกว่าเจ้าเป็นศิษย์ของพระวิสุทธิอาจารย์แล้วจะสูงส่งกว่าคนอื่นๆ มีบุคลิกน่าเกรงขาม การที่จะผ่านการทดสอบของข้าไปให้ได้นั้น ก็ย่อมไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย ข้าจะจับตามองดูเฝ้าอยู่ทุกเวลานาที จะประชิดติดตามจนกว่าจะมีโอกาสที่เหมาะสม จึงจะลากดึงขาหลังของเจ้า ฉุดลากเจ้าลงมา ให้เจ้าไม่สามารถเดินในหนทางธรรมได้อีก ข้าจะผลักให้เจ้าตกไปในทะเล

...... ทดสอบจนเจ้าไม่มีความคิดเป็นของตนเอง ทำให้เจ้าไม่อาจสงบจิตญาณของตนลงได้ ทดสอบจนเจ้าไม่สามารถสำแดงออกซึ่งปัญญาได้เลย ทดสอบจนเจ้ากลับตาลปัตร กลับถูกกลายเป็นผิด กลับผิดกลายเป็นถูก ทดสอบจนเจ้าเกิดเรื่องถูกผิดนินทาว่าร้าย อะไรๆก็จะเอามาทดสอบเจ้า
นักบำเพ็ญทั้งหลาย อันดับแรกข้าจะทดสอบพวกเจ้าก่อนเจ้าไม่ขอบคุณข้าหรือ ข้าจะทดสอบจนเจ้ายืนอย่างไม่มั่นคง ยืนอย่างไม่สงบ ทดสอบจนเข้าจะร้องไห้หรือหัวเราะก็ไม่ได้ จะทดสอบจนเจ้าไม่มีความเชื่อมั้นศรัทธาต่อธรรมะ จะทดสอบเจ้าจนกระทั่งใครๆ ก็เบื่อหน่ายเจ้าเกลียดชังเจ้า จะทดสอบจนเจ้าไม่มีอาหารจะกิน จะทดสอบให้เจ้าไม่สมจิตสมใจในทุกๆ เหตุการณ์เรื่องราว ถ้าจะทดสอบเจ้าทุกๆอย่าง

ผู้บำเพ็ญในยุคขาวแต่ละคนเข้าก็จะทดสอบ หากข้าไม่ทดสอบพวกเจ้า ข้าจะรายงานภาระต่อเบื้องบนได้อย่างไร โดยเฉพาะผู้ที่ชอบระเบิดอารมณ์โมโหโกรธ ข้าก็จะยิ่งทดสอบเจ้า ทดสอบไฟอวิชชาของเจ้า ให้แต่ละอย่างๆ เกิดขึ้นเองโดยปริยาย

ข้ามักจะอยู่ใน “ตำหนักวิสุทธิ์สงบ” ของเจ้าเพื่อทำให้อกสั่นขวัญหายไปหมด จะชักนำให้เจ้าชื่นชอบหมกมุ่นอยู่กับสุรา-ราคะ-ทรัพย์สิน-อารมณ์ ถ้าจะชักนำให้เจ้าผิดต่อปณิธานที่ได้ตั้งเอาไว้ จะทำให้เจ้าชื่นชอบหมกมุ่นในกามราคะ เมื่อถึงตอนนั้น ข้าก็จะมีบุญกุศลแล้ว เจ้าอย่าได้บอกว่าข้าพญาอสูร ไม่เมตตากรุณา เจ้าอยากจะสร้างบุญกุศล ข้าเองก็อยากสร้างบุญกุศล หากข้าไม่ทดสอบเจ้า ก็ไม่สามารถกลับคืนเบื้องบนได้ ลูกหลานมารของข้าก็ย่อมไม่ได้บารมีจากข้าหนุนส่งไปด้วย จะทดสอบให้พวกเจ้าไม่สมใจสมความปรารถนาในทุกๆ เรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นทางธรรมหรือทางโลก ก็ไม่เป็นไปตามที่นึกคิดคาดหวัง ทำให้พวกเจ้าไม่สนใจไปเสียแปดเก้าเรื่องในสิบเรื่อง

ข้าจะอาศัยผู้บำเพ็ญที่ร้ายกาจดุดันมาทดสอบพวกเจ้า ข้าจะอาศัยสาวสวย(หนุ่มหล่อ)มายั่วยวนให้พวกเจ้าลุ่มหลงติดกับ ข้าจะอาศัยทุกสิ่งทุกอย่างมาทดสอบเจ้า จนพวกเจ้าไม่สามารถรับกันได้ไหว เมื่อนั้นจึงจะปรากฏอริยะปราชญ์เมธีและพุทธะเทพเซียนออกมาได้
เจ้าอยากจะสำเร็จเป็นพุทธะเทพเซียน มันง่ายขนาดนั้นเชียวหรือ เจ้าอยากจะขึ้นสวรรค์ มันง่ายขนาดนั้นเชียวหรือ อืม! เจ้าจำเป็นต้องผ่านด่านทดสอบของข้าให้ได้เสียก่อน แต่ย่อมไม่ใช่เรื่องที่ง่ายดายนัก

ข้าจะติดตามเจ้าไปทุกที่ทุกเวลา ทดสอบจนเจ้ากลับตาลปัตรหน้าหลังยุ่งเหยิง ทดสอบจนเจ้าไม่มีศรัทธาความเชื่อมั่น ทดสอบจนเจ้าไม่มีความวิริยะก้าวหน้า เตี่ยนฉวนซือเอ๋ย! เจ้ากลัวหรือไม่กลัวเจ้าคิดดูซิว่าแบกภาระพระโองการสวรรค์นั้นมันง่ายหรือ ไม่

เจ้าก็เหมือนกันที่ต้องเจอการทดสอบจากข้าก่อน ข้าจะให้เจ้าเจอการทดสอบเสมอๆ หากไม่ผ่านกัน ก็อย่าหวังจะได้ดื่มเหล้ารสดี (ผลสำเร็จ) เลยหากเจี่ยงชือทั้งหลายมิใช่ที่เย่อหยิ่งอวดดี คิดเอาเองว่าความรู้ความสามารถนั้นมากมาย

ข้าก็จะมาทดสอบพวกเจ้า ทดสอบจนพวกเจ้าตกไปสู่ใจมาร เพื่อที่ใจมารของเจ้าจะดึงดูดข้าซึ่งเป็นมารภายนอกเข้าสู่ตัวเจ้า จะต้องจำเอาไว้ให้ดี ข้าจะอาศัยอยู่ที่ตำหนัก วิสุทธิ์สงบของพวกเจ้า ข้าจะอยู่ข้างกายพวกเจ้าตลอดเวลา ขอแค่มีโอกาส ข้าก็จะเข้าไปในตำหนักวิสุทธิ์สงบของพวกเจ้า

ข้าจะทดสอบพวกเจ้าทดสอบเจ้าตำหนักพระ ทดสอบอาจารย์บรรยายธรรม ทดสอบพุทธบริกรทดสอบญาติธรรม ใครต่อใครก็ต้องถูกทดสอบ ให้เจ้าต้องเดี๋ยวเดินหน้าเดี๋ยวถอยหลัง ดูซิว่าใครจะเก่งกาจสามารถกว่ากัน ดูซิว่าใครเข้มแข็งแกร่งกล้ากว่ากัน ดูซิว่าใครมีความมั่นคงแน่วนิ่ง แสดงกันออกมาซิ พวกเรามาเปรียบเทียบกันดูดีหรือไม่ มาเปรียบเทียบกันดู

หากเจ้าคิดจะมาเป็นเพื่อนของข้าพญาอสูร ลูกหลานมารของข้าก็จะคอยติดตามเจ้าดั่งกับเงาตามตัว ต้องจำเอาไว้ให้ดี ข้าจะคอยตรวจสอบชั้นประชุมธรรมอยู่ที่ด้านข้างนี้
------------------
นี่คือบททดสอบที่แม่เล็กต้องเผชิญมาตลอดชีวิต จนถึงวันที่ 10/2/2560 เวลา 15.11 น. บททดสอบได้จบลง