*** งานฟ้า ต้อง สำเร็จ _/l\_ ***
- ยุคท้ายปลายกัลป์ นี้ เป็น ยุคของการทวงหนี้กรรม ชำระหนี้กรรม กรรมจะมาอย่างติดจรวด
- โลกจะเป็นของผู้เที่ยงธรรม เที่ยงตรง เสมอ เราทำในสิ่งที่สอดคล้อง กับ อาณัติของฟ้า เบื้องบนได้ เราก็มีบุญวาสนา
- ความผิดของคนอื่นไม่มี ( ทุกอย่างเป็นการทำงาน ของ ระบบกรรม หากเราไม่เคยทำกรรมไม่ดี เราย่อมไม่ได้รับกรรมไม่ดีนั้น )
- เวลามีปัญหาอะไรเกิดขึ้น เราต้อง ย้อนมองส่องตน ว่าเราทำไม่ดี ทำไม่พอหรือเปล่า
- หลายๆ ครั้ง ที่เรื่องต่างๆ มากมาย ที่ไม่เป็นอย่างที่ใจเราคิด เราต้องย้อนมองดูตนเอง เราจะวิพากษ์คนอื่น เราต้องวิพากษ์ตนเองก่อน เราอยากจะชนะคนอื่น เราต้องชนะตนเองก่อน
- ขอเพียงเรามีจิตที่เป็นสัมมาทิฏฐิจริง ก็จะถูกต้อง เที่ยงตรง ดังนั้น การกลับมาย้อนมองส่องตน เป็น วิทยายุทธ ที่เราต้องฝึกตนเองให้ได้ ต้องทำให้จิตที่เป็นอกุศล ให้เป็น กุศล
- ที่เราได้พบกับอุปสรรค นานาประการ การสอบเหล่านี้ มา เพราะเราจริงใจไม่พอ และ เราจะไปโทษฟ้า โทษคนอื่นได้อย่างไร ?
- *** ฟ้าให้ภัยพิบัติ เกิดมา คนเรายังมีโอกาสที่จะรอดได้ แต่ถ้าตนเอง สร้างเวรกรรม มาอีก โอกาสที่จะรอด ก็จะน้อยลง ***
- ทุกสิ่งทุกอย่าง ที่เกิดขึ้นในชีวิต ต้นตอทุกอย่างมาจากตัวเราเอง เราเป็นผู้สร้างเหตุ ของ การรับผลนั้น ถ้าเราแก้ไขเปลี่ยนแปลงตนเองได้ เราก็จะรอด
- ทุกคน ทำผิดได้ สิ่งที่สำคัญ คือ สภาวะหลังจากทำผิดแล้ว ยอมรับผิด ยอมรับแก้ไข
- ใช้ความจริงใจ จิตที่แท้จริง มาสำนึกผิด และแก้ไข ให้พวกเราตัดอกุศลทั้งปวง ( ราคะ โทสะ โมหะ )
- และ ทำแต่ความดี เพื่อโปรดมวลเวไนย ในตนเอง และ ผู้อื่น เพื่อให้ตนเอง มีแต่ความดี ความจริง และ ความงาม ก็จะสมบูรณ์แบบได้
- วันหนึ่ง ที่เรามีการขัดเกลา นั่นคือ วันที่เรามีความสว่างไสว มีการย้อนมองส่องตน ถ้าเราถูกวิพากษ์ วิจารณ์ นินทา คือ เราได้สลายหนี้เวรกรรม ของตัวเราเอง
- เราต้องทำตนให้ จิตมีแต่กุศลกรรมบถ 10 มีแต่ความดี ปากพูดแต่สิ่งดีๆ มีแต่ความเมตตา จิตคิดดี พูดดี ทำดี ตลอดเวลา
- จึงจะไม่กลายเป็นว่า เรามีความโลภในสิ่งที่ไม่ดี เห็นอะไรก็อยากได้ เห็นอะไรใจก็ไหวหวั่น ซึ่งถ้าหากว่าเป็นอย่างนี้ สิ่งนั้นจะมีแต่ความผิดบาป และ เวรกรรม
- คนส่วนใหญ่ หลง ไม่เข้าใจว่า อะไรเป็นเหตุ อะไรเป็นผล เหตุแห่งความดี นำมาซึ่งผลแห่งความดี
- แต่พอบอกให้สร้างความดี พอบอกให้ทำความดี กลับ ไม่ทำ แต่กลับอยากได้ผลที่ดี
- รากแข็งแรง แน่นอน ปลายต้องแข็งแรง
- บุญกุศล คุณธรรม เป็นต้น
- บุญวาสนา เป็นปลาย
- การบำเพ็ญธรรม ก็เหมือนกัน เราต้องขยัน อดทน สม่ำเสมอ ในการบำเพ็ญ
- หากว่าเราปรารถนาจะสำเร็จเป็น พุทธะ ทุกคนต้องขยันหมั่นเพียร ให้เรารักษาจิตศรัทธาเดิมแท้
- มีความมุ่งมั่น ขยันหมั่นเพียร อย่าหยุดชะงัก พวกเราอย่าได้ ท้อแท้ ทดถอย เกียจคร้าน รักสบาย
- วันหนึงที่เราไม่ขยันหมั่นเพียร เราไม่บำเพ็ญ วันนั้น เราสูญเปล่า เวลาที่ความคิดเกิดขึ้น หากเป็นกุศล เป็น แดนสวรรค์ หากไม่ใช่ เป็นแดนนรก แล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น