วันอาทิตย์ที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560

มาด้วยปณิธาณ ลุล่วงปณิธาณ จึงกลับคืน

" มาด้วยปณิธาณ ลุล่วงปณิธาณ จึงกลับคืน "
  • เราทุกคนเป็นพระโพธิสัตว์ เป็นอริยะ เป็นมหาโพธิสัตว์ ที่มีมหาปณิธานที่จะมาช่วยมนุษย์บนโลกใบนี้ 
  • เรามาด้วยปณิธานแล้ว เราก็ต้องมาศึกษาธรรม บำเพ็ญธรรม ปฏิบัติงานธรรม มาบรรยายธรรม มาทำงานธรรมะ ทั้งหมดนี้เรียกว่า ชำระปณิธาน 
  • เรามาต้องมาด้วยปณิธาน เรากลับคืน ต้องลุล่วงปณิธาน เราชำระเพราะเราต้องการลุล่วงปณิธานของตัวเอง ทำปณิธานของตัวเองให้สำเร็จ 
  • ตอนที่เรารับธรรมะ อาจารย์ถ่ายทอดเบิกธรรมเป็นตัวแทนของพระวิสุทธิอาจารย์ พูดกับเราประโยคหนึ่ง “ปณิธานไม่ชำระ ยากกลับคืนสู่แดนเดิม” 
  • ถ้าเราปณิธานยังไม่ชำระ เราอยากจะกลับไปยังแดนเดิมที่เรามา ไปไม่ได้ 
  • ฉะนั้นเราทุกคนมาแล้วต้องชำระปณิธาน เราสังเกตเห็น พระพุทธะ พระโพธิสัตว์ทุกพระองค์มีปณิธานมากมาย

พระพุทธเจ้าของเรามีมหาปณิธานอยู่ 4 ประการ
  • 1.มวลเวไนยสัตว์มากมายบนโลกนี้ พระองค์จะฉุดช่วย
  • 2.ถึงแม้ว่าความทุกข์กังวลจะมีมากมาย พระองค์ก็จะตัด
  • 3.ถึงแม้มีหลักธรรมมากมายบนโลกใบนี้ แต่พระองค์ก็จะมุ่งศึกษา
  • 4.ถึงแม้การบรรลุธรรมจะเป็นเรื่องยาก พระองค์ก็จะบรรลุให้ได้

นี่คือมหาปณิธาน 4 ประการขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
1.มวลเวไนยสัตว์มากมายบนโลกนี้ พระองค์จะฉุดช่วย เวไนยมีอยู่ 2 คน ณ ที่นี้คือ
  • 1.1 เวไนยที่อยู่ข้างใน คือสิ่งที่เป็นความคิด ความฟุ้งซ่าน จิตใจที่ตาลปัตรเห็นกงจักรเป็นดอกบัว ซึ่งมีมากมาย เวไนยที่อยู่ข้างใน เราก็ต้องโปรดฉุดช่วย ต้องฉุดช่วยให้เวไนยข้างในเป็นคนดี เป็นคนที่มีกุศลจิต เป็นคนที่ทำความดี สร้างบุญ สร้างกุศล เพราะการที่เราจะต้องฉุดช่วยเวไนยภายในเราจึงจะสำเร็จได้
  • 1.2 เวไนยทั้งหลายบนโลกแห่งนี้ อยู่ท่ามกลางความทุกข์เราก็ต้องไปช่วย ฉะนั้นพระองค์จึงจะต้องปรกโปรดเวไนยสัตว์ทั้งหลายให้หมดสิ้น
2.ถึงแม้จะมีความทุกข์ความกังวลมากมาย พระองค์ก็จะตัด ความทุกข์กังวล มี 2 แบบ คือ
  • 2.1 ความทุกข์กังวลที่อยู่ข้างใน เรามีความรัก ความผูกพันอาลัยอาวรณ์มากมาย และสิ่งที่เรารัก เราสูญเสียอีกมากมาย การเปรียบเทียบอีกมากมาย และความสูงความต่ำอีกมากมาย เรามีความทุกข์ความกังวลมากมาย เราจะต้องขจัดความทุกข์กังวลเหล่านี้ออกไป จิตใจของเราจึงจะสงบได้ ความทุกข์กังวลเหล่านี้ ถึงแม้จะมีมากมายไม่มีที่สิ้นสุด แต่พระองค์ก็จะตัด
  • 2.2 ความทุกข์ภายนอก มวลเวไนยสัตว์ทั้งหลายเต็มไปด้วยความทุกข์ เพราะเราจะต้องจะฉุดช่วยเวไนยให้เขาได้รับธรรม ความทุกข์เขาจะหมดไป ถึงแม้จะเป็นความทุกข์ความกังวลมากมายที่เกิดขึ้นกับเวไนย พระองค์จะช่วยขจัด
3. ถึงแม้มีหลักธรรมมากมายบนโลกใบนี้ แต่พระองค์ก็จะมุ่งศึกษา มี 2 ชนิดได้แก่ คือ
  • 3.1 การศึกษาธรรมะที่อยู่ข้างใน ในจิตญาณของเราเต็มเปี่ยมไปด้วยหลักธรรมที่ไม่สิ้นสุด ตัวธรรมญาณของเราสมบูรณ์ไปด้วยทุกสิ่งทุกอย่าง เราค่อย ๆ บำเพ็ญให้จิตของเรามีความสมบูรณ์ เราก็ไม่มีอะไรขาดแล้ว เราก็สามารถทะลุทะลวง ยังทุกสิ่งทุกศาสตร์ที่อยู่บนโลกใบนี้
  • 3.2 ถ้าเราพูดถึงภายนอก หลักธรรมที่อยู่ในโลกมนุษย์ใบนี้ไม่มีที่สิ้นสุด เราจึงต้องมุ่งศึกษาอย่างไม่หยุดยั้ง ไปบำเพ็ญ ต้องมาเข้าสู่ระบบ คือรับธรรมะ เข้าสู่ชั้นเรียนซินหมินปัน นั่นคือเรามุ่งศึกษา ถึงแม้วันนี้เราเป็นถึงเจี่ยงซือ อาจารย์ถ่ายทอดเบิกธรรมได้วางชั้นเรียน 2 วันนี้ให้เรา ถ้าเกิดเราบอกว่า ต้าเมี่ยวอยู่ไกล จะดูทีวีอยู่กับบ้าน แต่พวกเราขยันที่สุด มานั่งเรียนอยู่ที่นี่ นั่นแสดงว่า เราไม่ขี้เกียจ เรามุ่งมั่นที่จะศึกษาธรรมะ
  • 4. ถึงแม้การบรรลุธรรมเป็นเรื่องยาก พระองค์ก็จะบรรลุให้ได้ มีเพียงแต่ในใจ จึงจะสามารถสำเร็จการเป็นพุทธะได้ และอีกทั้งต้องฉุดช่วยผู้อื่นให้เป็นพุทธะอีกด้วย

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น